Mürşidi cananım
Mürþidi cananým olunca þahit,
Tevhit dergâhýdýr, cismimle caným.
Gönül semasýnda, parladý Nahit,
Cevrine konaktýr, safadýr han’ým.
Ervahý âlemde, vermiþim ahit,
Dönemem ikrardan, o söze ramým.
Aþkýn ateþinde, olurken Cahit,
Yanýp kül olmalý, o közde hamým.
Sayýsal boncuða, meylim yok zahit,
Hakka kulluk ile kulluktur þaným.
Ýkincisi yok ki, o tek bir vahit,
Hiç kimseye deðil, kendime tan’ým.
Hakikat ilmini, sanma ki basit,
Onun esrarýyla doldu her yaným.
Her þeyi her yerde, eritmez asit,
Daðlarý düz eder, al kýzýl kaným.
Velev ki þakiyim, demedi Sait,
Ben, ben deðil ancak, ad ile saným.
Takdiri ilahi, hep ona ait,
Gölgenin gölgesi, niþaným namým.
Toplanýp cem olmuþ, andadýr vakit,
O namusu ekber, ben sýrlý camým,
Hayal veresiye, hayattýr nakit,
Ýdrak ikbalim de, daðýlýr gamým.
Yaralý rüþtüne, Hýzýr’la Raþit,
Eþhedü diyeli, kalmadý zan’ým.
Zatýna ereli, þükrümle Hamit,
Bana benden deðil, ilmi irfaným.
27.01.2013…Mustafa Yaralý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.