Kýþ erken geliyor yaprak yaprak dökülüyor saçlarým yokluðunda cancaðýzým, Bilmediðim sokaklarda buluyorum her saat baþlarýnda kendimi, Kar nedir bilmeyen kentime karlar yaðýyor sen gittiðinden beri, Ýzmir bana susuyor,ben Ýzmir’e küsüyorum. Ben,bize aðlýyorum.Sen, bizden kaçýp kendine sýðýnýyorsun... Yokluðun intihar çeþitlerini öðretiyor,varlýðýnýn aksine, Sen yoksunluðuna giriyorum,krizlerini yaþýyorum tiril tiril titreyerek cancaðýzým. Üþürmüþ ya insan ayrýlýklarda,oysa ben yanýyorum yokluðunda. Öylesi alevlerde de deðil, hani cayýr cayýr derler ya öyle yangýnlardayým. Sabahýn, akþamýn günün ve haftanýn hiçbir anlamý kalmýyor. Her kurduðum senli cümlemde anlam düþmeleri yaþanýyor. Senden sonra anlamýný yitiriyorum yaþamanýn,cancaðýzým. Hayaller bile yarým kalýyor... Ben gibi,sen gibi sonra biz gibi.. Oysa düzeltilebilecek yanlýþlarým vardý, oysa isteseydin affede bilirdin. Yoksa affetmek mi istememiþtin. Yoksa benimkisi intiharým deðil senin cinayetin miydi ? Sen kýymazdýn bana,kýyamazdýn. Býrakmazsýn bizi deðil mi cancaðýzým ayrýlýða... Yokluðunla büyüdüm, yaralar aldým,kandým,kandýrýldým. Kül tutmuþ,sönüp sönüp tutuþmuþ ateþlerde yandým, karalandým,hiç birine aldýrmadým.Senin, yokluðuma aldýrmadýðýn kadardým. Bu bana reva mýydý ? Bu bana senin kestiðin, bedelini seninle ödediðim ceza mýydý ? Affedebilecek misin beni ? Hani Cehenneminin ateþiyle temizlendikten sonra diyorum. Yeniden Cennetinde, o Cennet gözlerinde saklayabilecek misin beni ? Umutlarýma doðum yaptýrýyorum sancýlý aðrýlarla,beni yeniden seve bilesin diye... Sev beni olurmu cancaðýzým. N’olur yeniden sevebilsen beni. N’olur yani tekrar sevseydin beni. Cancaðýzým...
Çaðlar Öcal /caglarocal Sosyal Medyada Paylaşın:
Çağlar Öcal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.