MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

BİZİM KÖY
Yusuf Giraz

BİZİM KÖY



BÝZÝM KÖY

Þu burnumda buram buram tütüyor
Bir baþka kokardɪ gül bizim köyde
Serçeleri bile farklɪ ötüyor
Bülbül duysa olur lal bizim köyde

Topraðɪ bile bir baþka tozar
En cahili suya ismini yazar
Yan tarar baþɪnɪ havalɪ gezer
Sɪrma saç görünür kel bizim köyde

Süleyman`a Sülo Ali`ye Alo
Hüseyin` e Tɪho, Eþref`e Dilo
Nasɪlsɪn yerine napɪyon ulo
Bir baþka konuþur dil bizim köyde

Mustafa`ya Mɪstɪk, Satɪlmɪþ Sato
Fadime`ye Fadik, yahutta Fato
Eþgülüm derler, ekþi bir ot o
Taþlɪ bir tepe de, çal bizim köyde

Son yɪllar ormanla sɪklaþmɪþ kale*
Sabahtan sɪðɪrɪ sürerler çala
Akþama karnɪ tok düþerler yola
Ota hasret kalmaz mal bizim köyde

Hayvan güttükleri yerlere yazɪ
Bunlardan biri de gürcali düzü
Keçinin oðlaðɪ, koyunun kuzu
Hepsinin ismide döl bizim köyde

Duydum ki son yɪllar yasakmɪþ keçi
O yüzden sɪklaþmɪþ ormanɪn içi
Çimer yunaklɪkta yɪkardɪk saçɪ*
Doðal sabun idi kil bizim köyde

Çɪk deveci oðluna derin nefes al *
Esen poyraz sana anlatsɪn masal
Eðer istiyorsan al sana misal
Hiç raðbet görmedi fal bizim köyde

Harman döktüðümüz yer idi tapu
Yüz hakla çɪkardɪ hep topu topu
Savurmaz beklerdik, sürülen sapɪ
Eðer ters eserse yel bizim köyde

Topraða bereket, kuvvettir deyip
Tarlaya çekerdik çetene koyup *
Horoz da ötmüyor ortadan kayɪp
Çöplüklerde kalmɪþ, kül bizim köyde

Her sabah Çorum`a kalkɪyor dolmuþ
Evlerin ceryanɪ suyu da gelmiþ
Radyonun yerini tv ler almɪþ
Tarihe karɪþmɪþ pil bizim köyde

Gördüm yapɪlarɪn çoðu virane
Oturulmaz olmuþ on onbeþ hane
Göçenler kendine bulmuþ bahane
Kalanlar yaþlɪ dul bizim köyde

Boþuna akɪyor havuzun suyu
Keþikle sulamak kalkmɪþ zavzuyu
Ýnançlɪdɪr, herþey kaderim deyi
Þükreder Allah´a kul bizim köyde

Okulda çocuk yok kilit vurulmuþ
Kara tahtadaki yazɪ silinmiþ
Öðretmenler baþka köye verilmiþ
Ýþte böyle dostlar hal bizim köyde

Türkayþe`de durum böyle velhasɪl
Gurbette Yusuf` un iþleri nasɪl
Aðlat baðlamayɪ geçte bir fasɪl
Hasret türküleri çal sizin köyde

Yusuf Giraz
Oberhausen/ 27.01.2013



Keþik: sɪra,nöbet
Çal: Köyün doðusunda taþlɪ bir tepe
Çeten: Saman çekmek için dallardan örülmüþ kaðnɪlara yüklenen büyük bir kaðnɪ sepeti.
Zavzu: Sebze ekilen yer
Kale: Ormanda mir mevki ismi
Deveci oðlu: Otlakta tepede soðuk suyu bulunan bir çeþme
Çimmek: Yɪkanmak
Yunaklɪk: Yɪkanɪlan yer
Hakla: 16 kilo gelen bir ölcek
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.