**SÖKÜLSÜN

Sökülsün

Sökülsün renginsiz,kilim sökülsün
Adýný anmayan, ilim sökülsün
Doðumdan ölüme, ey benim caným
Demezsem zihnimden, bilim sökülsün

Her doðan Güneþ’e, elzemdir gurup
Son nefes boðaza,dayanýp durup
Ah ile inleyip, göðsüme vurup
Adýný anmazsam, dilim sökülsün

Sökülsün kalemler, dökmezse adýn
Ekmekte aþýmda, zihnimde tadýn
Yaþama levhama, mükemmel kadýn
Yazmazsam ömrümce, kolum sökülsün

Hayatta cismimi, sensizlik sarýp
Gitmeyip ayaklar, yolculuk durup
Sensizce yol alýp, tabuta varýp
Konarsam mezara, ölüm sökülsün

Gün olur adýn da, kaybolup yitip
Mezarým üstünde, beyaz gül bitip
Uðrarsan ellerin, o gülü tutup
Gül terin kokmazsa, gülüm sökülsün

Ölümde dirimde, hep seni umup
Mahþerde kalkýnca, görmeyi umup
Ölürken elimi, saçýnla yumup
Açmazsam orada, elim sökülsün


Fýrat Parlak


Sosyal Medyada Paylaşın: