BENDEN ARTA KALAN

geçti artýk sahip çýkman,
zamanýn eline teslim ettiðimiz ,
o bakmaya kýyamadýðýmýza
ne duydun feryadýmý,
ne de hafiften sendeleyip baktýn ardýna
beni býrakýrken yürekten yaralý

ince bir, çizgi varken aramýzda
hasret býrakmýþtýn beni sana
o zaman anlamýþtým vicdanýnýn katýlýðýný.

keyiflenmiþtin beni sýtma tutturan gecelerce
hasretinin ateþiyle baþbaþa býrakýrken
sevip sevilirken sevgisiz yaþama iterken

þöyle ne geçti eline gidince
anlamlar mý yükledin anlamsýz hayatýna ?
zaman acýlarýn üzerini geçici körlerken
yan etkisiyle silebilirdi bizi de.

beni okyanusunda sensiz býrakýrken
býrakýp kendin çýkmýþken karaya
saðmýyým ölümüyüm diye kaldýn mý merakta
rahatsýz mý ettim yoksa rüyalarýnda

uykusuz ve çaresizmisin?
dönüþün kaybettiðin yerde
vicdanýný bulup aritmak için mi
yoksa benden arta kalanlarý mý merakýn?
onlarýn mý kýymetini bileceksin?
günah mý çýkartmaya niyetlisin?

geçelim maziyi
silelim geleceði bir kalemde,
hani yaralarýn izi kalýr derlerya sevdiðim,
inanki izin bile kalmadý derinlerde.

Nuran KARACA

17 35
24 1 2013 saat

Sosyal Medyada Paylaşın: