Goçyigidler destanı

sazda sözde nazda irfanda
bir dayýmýz koçyiðidimiz vardý
hak aziz etsin iki cihanda
deli doluydu kabýna sýðamazdý

hem bozlak hem türkü bilirdi
hocadan ye kürküm yeyi bilirdi
medreseye gitmiþ elif bayý bilirdi
en sevdiðide beþ vakit namazdý


aþýklar kahvesinde tanýdým onu
yoldan yordamdan açýldý konu
uzadý gitti sohbet gelmedi sonu
þafak söker gözünü kýrpmazdý

anlatýrdý eskilerden eskilerden
çobanoðlu,ertaþ,çiçek ozanlardan
karakoç gibi destan yazanlardan
uðraþýr çabalar bir türlü olamazdý

birgün kahvede tuttum kolundan
akortsuz sazýnýda aldým elinden
çaldým söyledim tokat çamlýbelinden
þaþýrdý dayý kulaklarýna inanamadý

dayý bunu bizden deðil ustadan say
severim tambur klarnet ud bir de ney
sazýn sözün ustasý Orhan Gencebay
arabesk sevmem dedi lafýmý týnmadý

zorluoðlu zor güç doðdum anamdan
mevla ayýrmasýn imandan kurandan
aþýktý dertliydi ozandý adý Ramazan
nuh derde peygamber demezdi





Sosyal Medyada Paylaşın: