Gün her vakitte olduðu gibi Yine raký burcuna giriyor Benim içim acýyor Ne lezzeti var hayatýn sensiz Nede kadehime dokunan Rakýnýn bile keyif veremediðiyim Halbuki yüreðim patlamaya yüz tutmuþ volkan Adýn düþüme geldikçe Düþümden hiç düþmüyorki adýn Anlarýn Gün gülümseyerek giriyor raký burcuna Ben öfkeleniyorum Benimle alay ediyor sanki Bulutlarýn arasýndan Yok diyor Bulamazsýn diyor " þerefine " Tokuþturacaðýn bir kadeh Çaresiz akýyorum kendime Üfleyiþlerimle Karýþýk sýzlayan düþlerimle Öyleya kendimin misafiri olmam gerekmiþ Kendi kendimce Bu gecede öyle Kendi kendimin misafiri Ýkramýmda koskoca sensizlik yine Arap saçý gibiyim Karma karýþýk Bakalým çivi çiviyi ne vakit sökecek Saçlarým çoktan döküldü Diþlerimde Düþlerim dökülmeden gel Bir akþam vakti Bir çay içimlikte olsa
Recep Yeþil Ataköy...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Recep Yesil Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.