Yalnýzým Sensiz Olduðum kadar Seviyorum Sana aþýk olduðum kadar Ne kadar seviyorsun dersen ; Yaðmurlu Bir havada ellerini havaya aç tutamadýðýn yaðmur tanecikleri kadar
Diyorlar ki Kendini dinle Hiç Birþey söyleme Bu Þehirde Her Yaðmur Kendi Ýçine Aðlar Bense Bir yaðmur gibi Kendi Ýçime Aðlýyorum Ölüyorum Ýçime Çektiðim Hava Kadar
Beni dinle seni seviyorum aldýðým her nefes kadar Aþk bumu dur ölmek midir aþk Ben Seni Ne Kadar Çok Seviyorsam O kadar ölüyorum Hani Bir Martý Gelir ya sen simit yerken bir vapur da
Simide Bakar Ve Bir Ýç Çeker ya ; Ben seni Her Gördüðümde Bir Martý Gibi Ýç Çekiyorum Ölüyorum .. Ama Açlýktan Deðil Sensizlikten Ölüyorum ..
Seni bana sordular kim bu kadýn diye söyleyemedim çekindim anlatamadým beni sevmeyen bir kadýný anlatamadým belki bir umut gelir ya seversin sende beni
Ama O umut Ben öldükten sonra gelir sana Geç Kalýrsýn Sevemeden Ölürüm Ben Ama Bu Dünyada Yaþayan Bir Ölüyüm Ölmek Ýçin Deðil Yaþamak Ýçin Çabalar Her Ýnsan
Ben Ýse Ölmüþüm Çabalamaya Ne Gerek Var Bu Dünyada Ben Bir Hata Yaptým Seni Sevmekle Ve Güzeldir Hata Yapmakta Evet Bir Hata Yaptým Sana aþýk olmakla .. Sosyal Medyada Paylaşın:
bugraydın Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.