Toprak aðanýn, sokaklar polisindi, tavaný akan evde, düþlerim yaðmur lekeliydi, bir yanda töreler, bir yanda siz! kalabalýktý evimiz anne! gözgöze gelemedik hiçbir sevgi sabahýnda, hep masallarýn en güzel yerinde uyudum, sabahlarý onüçe bölünürdü kollarýn, yetmezdin, gurbet gurbet talihi aradým, kendime geciktim anne.!
Gözleri hüzün lekeli kadýnlarý sevdim, aþk; hüznü de paylaþmaktýr derdin, taþtan güneþe; her varlýða aðlayan gözlerde büyüdüm, beni güz kokan þarkýlarla büyüttüðün için, teþekkür ederim anne....
söz konusu aþksa; her þiir yarýmdýr, zulamda hüznün en katmerlisi, sus masallar aðlýyor, þiirler kanýyor çok uzaklarda! kelimelere geciktim anne....
Ýbrahim EROÐLU
Sosyal Medyada Paylaşın:
ALPEREN OZAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.