SÖNMEYİ UNUTMUŞ BENİM KÖZLERİM
seni hatýrlayan gecem sessiz
sana yazdýðým þiirler dilsiz
yanýp duran ciðerim nefessiz
ey sevgili, uykularým batýyor gözlerime
elim ekmek telaþýnda,yüreðim sende
hangi hat gizlidir sevda denen desende
ne olur sen bu hali bilsende bilmesende
ey sevgili, susuþun aðular katýyor sözlerime
bir hüznü çoðaltýr dolunay gölgesi
hep sol yanýma düþüyor hasretin sesi
amansýz bir rüzgara teslim, gönlümün neþesi
ey sevgili, gözlerin ayyuka seriyor gizlerimi
güzün elinde kalan bir sarý yaprak
ondanda kurtulmak ister aðacýn gölgesini oyarak
herkesten geriye kalan bir avuç toprak
ey sevgili, sen diyerek sürüyorum þimdiden yüzlerimi
nefesime düðüm attýn, geçliðime çelme
yeter artýk þu yaralý yüreðimi delme
zaman biz mi diyecek bundan sonra , istemem gelme
ey sevgili, aðlasamda fayda yok sönmeyi unutmuþ benim közlerim
ALÝ RIFAT ARKU
26/01/2013
ÝSTANBUL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.