Ömür Demişlerdi Adına
Yalnýzlýk koydum adýný yaþamýn
Soyadýný hayat...
Yaþanýlan her gün ömür demekti oysa..
Ýnadýna hayata tutunmaya çalýþýrken
Tükendi umutlar
Direndikçe duygular boðuluyor
Ýçimdeki bahar aðlýyor
Þarkýlarýn naðmeleri bile aþký arýyordu
Ne kadar yalnýzmýsým meðer
Uzaklarda olmak ayrýlýkmýþ
Þu yorgun gönlüme aðýr geldin hayat
Hüzzam makamýnda çalarken þarkýlar
Karanlýðýn ak yüzüne sardým hüzünlerimi
Açmadý açamadý bir türlü yüreðinde aþkýmýn çiçeði
Monolojik yaþamý iplik gibi erittim
Bembeyaz karlar altýnda üþürken sevdam
Takvim yapraklarýndan birer birer
Gözyaþlarým düþtü
Daðýldý gökyüzünün beyaz bulutlarý
Kara bulutlar kümelendi..
Býr yolculuk deðildi þahit olduðunuz
Hayallerimdi..
Kalbimi susturamadým
Aþk masum bir çocuk yüreðimde yaþayan
Ve onun yaþam öyküsüdür yaþanan
Beni benden alan þairin dünyasýdýr
Geriye sarýlmýþ bir senaryonun
Son sahnesinin tekrarý gibidir...
Ve aþk
Dilimin yunaðýnda tutsak
ÇERKEZ KIZI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.