Aaah bu yaðmurlar, Rahmet kaynaðýndan yüreðime sýzan serinlik, Tüm sessiz çýðlýklarýma inat dinginlik. Derdimin tüm bilinmezliðinin bilindiði yerden gelen temizlik. Al götür,akla ve getir tüm hezeyanlarýmý,bitsin bu belirsizlik.
Ahhh bu yaðmurlar Gözlerimin vekaletinde dile gelen billur taneler. Neleri yüklenir de sicime benzerler. Yüreðimin temposunda semadan selama duruþ, Her bir damlacýðý bin zemheri soðuðuna dokunuþ.
Aaaah bu yaðmurlar, Bu yaðmurlar! Nasýlda gök kuþaðýna muþtular! Yanmayýnca yürek,kaynamayýnca öz, Süzülmeye vize vermiyor ki göz.
Aaaah,ah! bu yaðmurlar, Ketum yüreðimin dilini çözüyorlar. Rahmetin menbaýna olan hasretimi, Göz pýnarlarýmda yol eyliyorlar.
Aaah bu yaðmurlar! Yaðmurlar ki beni aðlýyorlar. Sicim,sepken,ahmak ýslatan, Hep benden,hep yüreðimden çaðlýyorlar. Gün karasý gözlüklerimin ardýndan, Yüreðimin derin kederinden savruluyorlar.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nermin Akkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.