tarihi ve kültürel kentlerde büyüdü çocuk yýllar ben kendimi bildim bileli kardeþti insanlar sonra ne olduysa birdenbire ne tarihi kaldý o diyarlarýn ne de kültürü
havasýný dahi soluyamaz olduk sokaklarýn kükürt kokuyordu kaldýrýmlar çocukluðumun çit ve sarmaþýklarla örülü hayalleri komþunun duvarýnda asýlý þu an
... öyle öyle yitirdik birer birer kentleri kýlýç darbeleri yetmeyince kardeþliðe yeniliverdik bir zaman sonra kendimize
dardý önceden sokaklarýmýz yürekler alabildiðince geniþ þimdi sokaklar geniþ, yüreðimiz dar
bizim kentli çocuklar her birisi yalnýzdýlar sevmek en büyük zanaatlarý yeni kentler onlarý da harcadý
kentleþmeden genç yüreklerimiz ayaða kalkýn ey çocuklar dýþarýda çanak çömlek oynuyor babalar....ykp....
Sosyal Medyada Paylaşın:
krsykp Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.