Sen yoksun ya
Tek mevsim kara kýþ
Gözlerim gözlerinden yoksun ya
Gözlerim kör
Son nefeste boþ bakýþ…
Saat ölüme çeyrek var
Ölecekmiþ gibiyim aþkýmdan
Sanki içimde koskoca bir
Yangýn var…
Aþkýn oku neresine batarsa batsýn
Yalnýzca kalbi acýyor insanýn
Kalbim acýyor, insaným…
Gelsen de
Sana bakýnca heyecandan terleyen
Ellerimin ayasýnda yüreðimi görsen…
Keþke dünya
Bizim çýkmaz sokak kadar
Küçük ve sýð olsa
Baþka bir yere gidemesen…
Gittiðin yer olmak isterdim
Bastýðýn toprak, soluduðun hava
Tenine sorgusuz sualsiz dokunabilen
Rüzgâr olmak isterdim…
Gözlerine doyasýya bakabilmek için
Küflü duvarda asýlý durma pahasýna
Sýrý dökülmüþ ayna olmak isterdim…
Okuduðun kitap olup
Aþkýmý sana anlatmak isterdim
Dudaklarýna gömülen kadehteki
Þarap olup kanýna karýþmak
Sobanda kütürdeyen çýra gibi yanýp
Isýtmak isterdim seni…
Ne çok isterdim seni görmeyi
Bir bilsen…
Keþke bir gün ben geldim! Diyerek çýnlatsan
Sessizlikten küflenen odamýn duvarlarýný
Keþke þu kapýdan içeri girsen…
Sen yoksun ya
Kimseye senin bende olduðun kadar
‘‘Sen’’ demeye varmayacak dilim…
Ýsmail BOYRAZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.