YARE HASRETİMDEN DÖKÜLENLER

Bir gün gözlerinin gözlerime yakýn olduðunu gördüm,
O kadar uzakmýþsýn ki hasretim dindi sanki,
Gözler görürken hasret kalmýþ gözlerine,
Bilmeden duymadan deðilmiþ meðer hasretlik...

Þimdi içimden sana karþý birþeyler söylesem,
Acaba bunu mu þunu mu onu mu,
Kelimeler anlatabilir mi sana olan sevgimi,
O sevginin Hakka dönüþünü ve güzelliðini....

Öyle özlemiþim ki sesini,
Uzaktan bir Türkü gibi yankýlanýrmýþ meðer,
Yakýndan dinledim bugün seni,
Bir Ýlahi sesi gibi doldun yüreðime ne güzel ...

Þimdi satýr satýr yazar bu Elzemi,
Düþünmez pek fazla neden böyle diye,
Bilir yüreðinin ateþini,
Sevgilinin en güzeline ulaþtýran sevgiliyi...

Unuturum bazý zamanlar kendimi,
Hatýrlamak için ararým hep o boþ koridorlarda seni,
Baþka biri görmez ki gözlerimin içi,
Hep arar gözlerim sevgilinin gözlerinde kendini...

Aþk basit kalýr sözlerimde belki,
Sana duyduðum güzel sevgide,
Ýçimi anlatamam belki ,
Yaþarken gözlerinde kendimi,
Duyarým haykýran yüreðimi...

Sus gönlüm þimdi ,
Bir sevdiðin gibi sen gibi bakamaz sana,
ama sen hep ondasýn bilirim bunu,
Gözlerinde gülerken mutluluðu,
Bulduðun sevgili...

Elzemi 17.01.2013 22:45 (Yar’e Hasretinden dökülenler...)
Sosyal Medyada Paylaşın: