*YaLNıZLıK
geldiðinde dünyaya tek bir candýn,
gözyaþlarý döktün doðar doðmaz.
etrafýnda anlamlý anlamsýz bir kalabalýk,
ve görebilirsen çok sonra,
aslýnda tek dost adayýndý yalnýzlýk.
birþeyler fýsýldanmýþtý belki geldiðin yerde kulaðýna,
faniyken hatýrlayamazdýn.
bildiklerin vardý dünyaya ait kim bilir,
ondandý belki doðarken aðlayýþýn.
istemesen de gelmek,
sýnav vermek zorundaydýn.
bedel ödemek,çile çekmek,üzülmek bazen,
bazen ödüllendirilmek dünya nimetleriyle, sevinmek...
bunlara verdiðin tepkiyle,
ya kalmak sýnýfta, veya geçmek...
koca bir nefesti hayat,
ölürken vereceðin,doðarken aldýðýn.
verdiðin sözle Tanrý’ya
yaþamak zorundaydýn.
bir aþiretin kucaðýna doðan isen de,
bulunan isen de bir camii avlusunda,
aslýnda hep yalnýzdýn.
sadece vesileydi birileri varoluþuna.
sana kalmýþtý gerisi.
neydiyse yaptýðýn bu hayatta,
geri dönecekti sana,
ya burda, ya öte yanda.
birileri girecekti dünyana bir þekilde,
çýkacaktý bazýlarý da.
sýrtýnda sývazlamalar da olacaktý,
derin yaralar da.
en çok bitiþler buracaktý kalbini.
giden de olsan, aðýt yaksan da gidene,
yalnýzlýk olacaktý yanýnda duran.
tüm dünyadan sorumluydu aslýnda tüm dünya,
en çok da sorumsuzluktan çýkýlacaktý Yüce Huzura.
birle baþlar ya deðerler,
artsa da ondan artar, eksilse de ondan...
iþte hep o birdir aslolan.
omuzlarýnda ebedi hükmüne sebep iki zýt yük,
arkanda sevenlerin boynu bükük,
parmaðýnda içi yazýlý bi yüzük.
ve bir hýrka mirasýn belki,
belki sayýsýz mal mülk.
giderken de yalnýz gidersin,
yoldaþýn bilmediysen yalnýzlýðý,
o tek bir nefesinde koca ömürlük.
Nilgün Budak
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.