KAHVE MOLASI
Piþmanlýklar duraðýnda,. Molaya durmuþum
Fincan altýnda fallar da,
hayallere kahraman olmuþum,
kirpikleri sulanmýþ ,
Yavrusunu yemiþ bir timsahla
Yol arkadaþý iken,
Kurban olmuþum.
Bir gözü bende,
Diðeri kapýlmýþ esen yeller de,
Acýmasýz bir yürekte solmuþum.
Yüreði rahat olsa yan bakmazsýn,
Piyongo çekmiþsin hayat ta, þans bu ya
Yýrtýp attýn iþte,
Bülöf,ün ayrýlmaktý, odan karanlýktý
Dileklerin oldu ,yanmýþ olmalý
söndürmüþ olduðum lanbalarýn
Sakin geçen gecenin boraný,
Geçtiði yerleri Yýkan, tufan gibisin.
Geldin gittin ,gittin geldin de
Ne öðrendin,ne kaybettin
Bir tecrübe edemedin
Hiç zoru beceremedin,
yüksek katlarý sevdin,
Ne bileyim, neydi derdin,
Çukurlara dolmuþ çamur gibisin.
Amorte þanstým iþte sadece,
Piþmanlýklak duraðýnda..
Bir kahve molasýnda tanýdýðýn..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.