yanık siyah

ah...þair
sanma ki þiir yazýyorum
binlerce,binlerce film negatifi donmuþ usumda
yarýyý devirdiði zaman gece
ve ay’a baktýðýnda karlar buzlar ülkesinden sevdalým
mazi kýzýla büründüðünde
hangisi yanmýþ hangisi yanmamýþ
onlara bakýyorum



çoðunda
bir omzumda iðde dalý diðerinde çatal iðneli mendil
itlerin oynadýðý yonca misali saçým
siyah beyazdan göremiyorum ayaz yanýðý
ellerimin üstündeki kaný
genede mahçup gülüþler var dudaklarýmda
seçemiyorum ayaklarýmý ne giyindiðim belli deðil



ah...þair
deli kan oturmadan daha damarlarýmýza
demir kesen emirler oturmuþ cýlýz bedenimize
iþte bu resimde
on metresinden düþmüþtüm tohma çayý yamacýnýn
baþým baðlý kutnu kumaþ parçasýyla
ipe mi geliyor yýlký atý taylarý
ödümüz elli yerden patlamýþ bizim ,göreneðimizin acýsýyla




þu resmimi hiç sorma
bir devrin omuzlarýmýza yýkýldýðý günün þafaðý,çoðumuz gün almamýþ yirmiden
tarif karmaþasýnýn içine düþtük,sevmek neydi aþk neydi ya da düþünülmek
çýt çýkmazken,kubbeyi deliyordu sessizlik
içel üzerinden beþparmak daðlarýna giden gemiden




iyi ki pöçüðünden yanmýþ þu,gösterse de zamanýndan öceki olgunluðu
bir sýra arnavut kaldýrýmý ayaklarýmýn dibinde
kasaba sinemasýna giden yol
mayalar cilalamýþ sanki,o demlerimin þahitliðine
ne kadar hayaller sýðdýrmýþtým, çatýsý akan damýna,duvarlarým bendeyken
sus suretim sus;benden baþkasýna birþey söyleme




agnessa
sözün var
bu gün gözlerini çekme aydan











kasým




Sosyal Medyada Paylaşın: