Dünya'nın Kahrı

Ben doðarken dünyanýn kahrýný çekmeye sözmü verdim,
Çalýþtým çýrpýndým faydasýný görmedim,
Yaþarken her daim öldüm,
Sana yaranmak için kendimi ikiye böldüm,
Bugün son kez dedim halime güldüm,
Bülbül olup daldan dala kondum,
Kýþýn orta yerinde sokaklarda dondum,
Bu eziyeti çekmeye söz mü verdim,
Felekle barýþýk olmadým gitti,
Kader aldý mutluluðumu götürdü,
Dostlar üþüþtü garip baþýma,
Dünyaya dert çekmeye mi geldim,
Ufkumda karanlýk çöküverdi,
Yalnýzlýk bana aðýný ördü,
Anamda babamda vakitsizce öldü,
Dünyanýn kahrýný yine ben yüklendim,
Sýmsýcak sevgilere hasret kaldým,
Dört mevsim yaðan kardým,
Her gün gidiþat kötü zarardayým,
Yeryüzüne dert çekmeye mi geldim,
Çuval çuval sýrtladým mutsuzluðu,
Topukladým çýrpýndým durdum,
Yine mi deyip çattým kaþlarýmý,
Bu dünyaya diri diri ölmeye mi geldim,
Hata bende deðil,
Þanssýzlýk yakama yapýþmýþ,
Bir yol bulamadým mutluluk için,
Bu kahpe dünyaya dert çekmeye mi geldim,

Nizamettin ERGÜL


Sosyal Medyada Paylaşın: