Onun anısına.....

Hep ön safta durmak, birinci olmak,
Zirveye týrmanmak, orada durmak çok zordur..
Kimi Çölde kum tanesi gibidir,
Farkýna bile varmadan uçup gider,
Kimisi kýþýn yaðan kar tipisi gibi savrulur erir gider..
Kimiside su gibidir iz býrakýr aktýðý yerde.
Yanýk topraklara, çatlak dudaklara can olur gider.

Hayattýr bu, vezirde eder rezilde eder insaný,
Ama o, adam gibi adamdý,
Her þeyden öte insandý,
Her insanýn kaderini yaþadý,
Ve nasýl yaþadýysa,
Öylece aramýzda iz býraktý da gitti..

Ama inanýn bu kubbe de hoþ bir seda,
Kalplere sevgi tohumunu ekmeyi baþardýda gitti.

Kardeþim, can özüm herþeyim...
Gözün, gözüm,
Özün, özüm,,
Sözün, sözümdür.
Kinle,
Nefretle ekilen nifak tohumlarýný temizleyerek,
Gönül bahçende yeþerip,
Filizlenecek çok goncalarýn var.
Bedrin aslanlarý gibi kalk ayaða.
Kaldýr mazlumlarý ayaða.
Hz. Ali’nin hayber kalesinin kapýsýný kaldýrdýðý gibi,
Coþtur kararan kalplerimizi,
Kalk ayaða,
Gönlümüz, duamýz seninle.

Güler yüzlü,
Tatlý sözlü.
Necip milletimin alpereni.
Anadolumun saf, arý çocuðu,
Bahar kokulu kardeþim!
Ne halde, nerelerdesin,
Ahde vefasýzlýk yok.
Hepimiz eminiz ki,
Sen her zaman gönüllerdesin.


Mehmet Gökgöz...
Sosyal Medyada Paylaşın: