PAROLA
Bir kýz sevdim onbeþimde
Yýllarca koþtum onun peþinde
Nihayet günün birinde
Terkedip beni gitti
Yýllarca süren aþkýmýn sonu
Birkez bile saramadan onu
Gül yüzüne hasret kalmak
Bu sevgiden mahrum olmak oldu
Yýllarca adýný anarak dolaþtým
Herþeyde onu buldum ona bulaþtým
Gün geldi kavuþtum gün geldi uzaklaþtým
Yýllarca oyalayýp durdu bu aþk beni
Birgün duydum ki evlenmiþ
Beni tipsiz bulup yüz vermemiþ
Bulduðu nasýlmýþ ki beðenmiþ?
Lanet olsun dedim onun aþkýna
Unuttum onu hiç hatýrlamazdým
Yýllar sonra gelse ona bakmazdým
Yalnýz þu var ki hala daha o ismi
Duydukça bir sýzý kaplar içimi
Birgün geldi asker oldum
Nöbetim vardý,parolayý sordum
Tanrým! Bu ne garip raslantýydý
O gece parola o kýzýn adýydý
Ýþte o gece nöbetimde gerçekten
Yüzlerce kiþi gelse istedim,belli etmeden
Ve ben hepsine parola sorsam
Hepsine fýsýldayýp o ismi mutlu olsam
Ne yazýk ki kader yine beni
Ýstediði gibi oyuna getirdi
Parola o kýzýn ismiydi ama
Soramadým,koðuþa gelen arkadaþlarýma
16.01.1984
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.