Yokluğumun kıblesi...

öldür beni sensizliðin çöplüðün de
yaþamak mý bu akbabalar misali
ne sen sor ne ben cevap vereyim
olmuyor olmuyor olmýyacak ta gibi...

can tatlý ne fark eder ruhsuzsa alem eðer?
baþa gelen çekilir sabýr tesellinin kellesi
vur vurabildiðin kadar uyanmasýn bir daha
olmuyor olmuyor olmýyacak ta gibi...

kaybolan umutlarýn katili zaman
avucunun içindeyiz azada da yok niyeti
böyle gelmiþ böyle gider der imiþ kelam
olmuyor olmuyor deðiþeceði yok gibi...

al al boyumun ölçüsünü al
yarýnlarým beyazýn sessiz sensiz hali
kavuþacaðým anama ebediyetin koynunda
olmuyor olmuyor nasýl olsun daha iyisi? ...

öpüyorum kahredicinin alnýndan bir daha bir daha
geçmiþim karþýsýna takmýþým zilleri
göbek atmanýn keyfi kývýrmanýn son þekli
olmuyor olmuyor sen olmayýnca zevki...

aþkým diyemedim mutluluða aç bu can
parçalanan yüreðimin belki sensin son taksidi
ne fýrsat ne imkan piþmanlýða bir çare
olmuyor olmuyor olmýyacak ta yokluðumun kýblesi...

(Berlin,23.01.2013)

Talat Özgen
Sosyal Medyada Paylaşın: