Uykusuz geçen gecenin birinde Çaresizlik içinde kývrandým Sol yanýma saplanýp durdu sancýlar
Herþeyi unutmuþtum Herkesi silmiþtim hayatýmdan Bir tek hafýzamdakileri silemedim Þiddetli sancýlarla kývranýyordum
Gördüðüm rüyalar darmadaðýn Evim Odam darmadaðýn Kalbimde yanýyordu siyah beyaz kareler
Öfkeliydim Bazen zil zurna sarhoþ oldum Enlemsiz alkol damarlarýnda Ölüm bile güçsüz kalýrdý yanýmda
Günler geçti Haftalar geçti Zaman Acýmasýzlýðýnda ilerliyordu Ruhum darmadaðýn
Herþeye raðmen bir umut olmalýydý Yaþamak için Aþk için Þuurumu kaybettiiðim o anlarda Aþk Bir bebeðin bana gülümseyerek bakmasýydý Aþk Kendi iç savaþýnda bile Yeri ve zamaný geldiðinde Onu özgürlüðe býrakmaktý Hayra yordum rüyalarýmý
Karanlýk sessiz bir gece de Dýþarda kar yaðýyordu Yüzüm aya döndü Gülümsedim
Sosyal Medyada Paylaşın:
yakamozizmir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.