Birgün onu görmeye giddim hasta yataðýnda öylece uzaklara dalmýs yatýyordu...ona beni býrakýp gidiyormusun dedim gözünden bir damla yaþ süzüldü gidmeliyim dedi bana peki ya ben ne yapýcam sensiz dedim ona elimi tutdu kalbimin üzerine koydu ben hep burda olucam dedi... Ve ona dedimki varlýðýn yokken yokluðunu nasýl yaþýycam dedim...Ben hep seninle olucam dedi...bana boðazým düðümlendi adeta sustum ve onun gözlerine baktým içten içten gülüyordu bana... Ve o an eli kaydý düþtü elimden...ona beyaz gelinlik giydirmek çok ama çok isterdim...ama o beyaz kefeni giydi...Ve bana deðil topraða gelin oldu...H.M...
Sosyal Medyada Paylaşın:
HM1661 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.