bir kadýn gelir kadýn bedeninde delikanlý yüreði taþýyan bir kadýn daha, dokundýðýn ilk anda ten’le bedenin farkýný hissettiren her dokunuþunda, bir yenisini özlettiren lanet edersin onsuz geçmiþ her gününe minnettarsýnýzdýr yaþattýðý acýlara bile. . .
sonra gider birgün öyle baðýra çaðýra’da deðil seven her kadýn gibi, sessizce ardýnda, söndürülemeyecek bir ateþi yakarak dönmez, sözünden’de gittiði yerden’de yaþanýlan her an, aný olmuþtur artýk bir zalimin býçaðý gibi, yüreðini daðlayan çaresizliklerin en acýmasýzýyla kala kalmýþsýndýr u n u t a m a m a k. . . nafiledir unutmaya çalýþmak bir kesiðe deðen tuz gibi canýn acýya acýya hatýrlarsýn kokusunu iþte o zaman yanýk yanýk kokar hayat, haktýr, sevdiðini kaybedene yas tutmak hayatla yeni baðlar kurmak istemezsin yeter yüreðindeki zincirler artýk ne kimse incitebilir, ne’de üzebilir seni sen, kendi kendine yaparsýn bu iþi hüznünü taþýrsýn hep ziyaret günlerinde adý hiç okunmayan yatýlý bir çocuðun yorgun ve kýrgýn bir adamýn romanýný yazabilecek kadar, yorgun ve kýrgýnsýndýr hayata ve kendine. . . hayatla ölüm, hep birbirine deðer içinde bir yerlerde artýk geçmiþini anýlar geleceðini vuslatý olmayan hasret kanatýr. . .
baþedemezsin. . . yarýlsanda inleye, inleye kurumuþ bir nehir yataðý gibi bir damla suya hasret, ya katlanacaksýn ya’da canýný acýta acýta söküp atacaksýn yüreðinin teninden a t a m a z s ý n. . . öyle canýn acýsýndan’da deðil k ý y a m a z s ý n. . . ondan kalan acýnýn hiçbir zerresine. . .
her aþkýn bi’sonraki sevgiliye ihanet olduðunu bilmeyenlere kýzýlýr mý ? kýskanýlýr mý bilmem, ama ne mutlu dersin ne mutlu defalarca sevebilip, hasret nedir çekmeyenlere. . . acýrsýn sonra’da kendine, kendin gibilere ömrü hayatýnda bir defa sevip bin defa ölen, yaþayan ölülere. . .
sessiz, suskun, ahraz’ca. . .
............
kýyý ege köylüsü..... .
Sosyal Medyada Paylaşın:
zerre-i miskal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.