Hayatlarýndan bezmiþ üç genç , Toplanmýþlar bir araya . Biri acýsýyla yoðurur çið köfteyi, Birinin aklý kalmýþ gençliðinde , Biri de ben bilirim der buralarý .
Kadýn eli deymeyince , Laf edemezler birbirlerine . Tuz az ,çok olmuþ demezler , Yaþamak için yerler .
Ütü çekmez hayatlarýna, Bir çok hayalleri olsa da . Çekilirler odalarýna . Rüyalarýnda olur mutluluklar , Elleriyle yakalarlar yaþamý...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hasan Özaydın Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.