DİVİT UCU
Divit uçlu bir þiirin son cümlesinde raslýyorum bu ara çokca kendime.
Eski saman kaðýttan bozma bir sigaranýn son fýrtý gibi acý bir tat býrakýyorum þairin dudaðýnda.
Aklýnda ihtilali dilinde mührü ve kulaðýnda çýnlayan bir es!
Sus dilim.
Bu uðultuyu kes.
Duyacaklar çýðlýðýmý.
Alýp götürecekler beni haber yapacaklar.
Sürgün sayacaklar yüreðinden.
Jilet kesiði bir ömrün tuz basýlý kader çizgisinde karþýma çýkardý seni.
Üzerinde kýrmýzý montun vardý,
boynunda þalýn.
Alelacele bir yerlere koþturuyordun.
Telaþlýydýn.
Yüzünde yüz yýllýk bir tarihin bütün acýlarýný barýndýrýyordun.
Yorgundun.
Hiç unutmam günlerden ocaktý.
Þehir kömür dumanýndan boðuluyordu, yýllardan salýydý.
Kitaplar mühürlü, aþýk olmak yasaktý.
Gözlerin gözlerime deðdi.
Terli atlarýn nal seslerinde karýþtý aklým.
Avucumda sýktýðým tüm þiirler kýrýþtý.
Bir adým kalmýþtý çevirmek için yolundan seni.
Bir adým sonra duyacaktýn sevdiðimi.
Duvarlara gece yarýlarý yaðlý boyalarla yazacaktým büyük puntolarla isimlerimizi.
Kimisi gelip küfredecekti belki.
Kimisi destan sanacaktý ve kýskanacaktý, nemli gözlerde yansýyacaktý suretin...
Hiç unutmam günlerden soðuktu.
Sýrtýmda bir býçak yarasý sýzlýyordu.
Takvimlerden yapraklar döküldü birden.
Düdük sesleri üzerime dolandý bir yandan.
Diðer yandan elimi arkamdan baðladýlar.
Bir adým daha býrakmadýlar.
Düþündüklerimin suçunu üstüme devirdiler.
Divit uçlu bir devrin son mýsrasýnda rastlýyorum bu ara çokca kendime.
Eski saman kaðýttan bozma bir kararýn kan lekesiyim.
Sus dilim!
Cihat KIRDAR
21.01.2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.