Bir garip Kýzýlay’ým öldü diyeler, Bencileyin hayýrsýzlar, üç gün sonra duyalar. Ah Kýzýlay’ým Kerkük’ümün semalarýnda þimdi, Öksüz kalýr Kýzýl ayým. Nasýl da buluþurdu maviliðinde Yýldýzýmla ayým. Ah Kýzýlayým, Kýzýlayým, Sen türkülerini söyledikçe, Ben özgürlüðü haykýrayým...
II Kerkük’e bir ateþ daha düþmüþ duydunuz mu? Abdurrahman Kýzýlay’ým ölmüþ, duydunuz mu? Acep seni dilesek Hak’tan verir mi bize? Bi-vefa illetini kim saldý içimize? Kýzýlay yetiþir her düþkünün imdâdýna Niye gelmez Kýzýlay’ým bir dostun yâdýna? Ah baba, daðlar yeþile deðil yasa boyandý Boðazýma sanki paslý bir hançer dayandý. Kerkük’e bir ateþ daha düþmüþ duydunuz mu? Abdurrahman Kýzýlay’ým ölmüþ, duydunuz mu?
Sosyal Medyada Paylaşın:
yasar vural Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.