BOYALI BAYANLAR 1
Ne güzel yaratmýþ, yüce yaratan
Yine de boyanýr, allý bayanlar.
Yarý çýplak çýkar, bazen aradan
Anasý, atasý þallý bayanlar.
Ana duygusunu onlar yaþayan
Dokuz ay on günde canda taþýyan
Yaþadýkça yanar bize aþiyan
Boya küpü olmuþ, ballý bayanlar.
Anadan üryandýr çoðu utanmaz
Sebep çaðdaþlýkmýþ yapanlar onmaz
Akýllý kadýnlar bunlara kanmaz
Renkten renge girmiþ, belli bayanlar.
Gözlerde sürmeler, incecik kaþlar
Çeþit, çeþit þekil saçlarla, baþlar
Çoðunun haline gülüyor kuþlar
Bukalemun olmuþ, telli bayanlar.
Yaþlanmýþ, kýrýþýk yanaklar, yüzler
Baharý bitmeden baþlamýþ güzler
Kara Fatma’lardan kalmamýþ izler
Kýrýtarak yürür, yelli bayanlar.
Anama benzeyen kadýn ararým
Düþündükçe iþi beter kararým
Gerçek Türk anasý nerde sorarým
Þimdi moda oldu, fallý bayanlar.
Tepeden týrnaða sürünür boya
Genç görünüyormuþ kendince güya
Dursunî dikkat et, bastýðýn kaya
Kendine acýmaz, nallý bayanlar.
– 26/02/2007
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.