Samimiyetsiz savurma saçlarýný, rüzgârlarým inciniyor asya !
Gururuna iliþtirdiðin bir çift güzel söz kaldý mý dilinde ? Neden, dudaðýn hep hüzünlerle öpüþüyor ? Ve neden, yüreðinde sürekli kimsesiz bir çocuk üþüyor ? Unuttuðun son tebessümde öldüm ben Özlemlerimi bir turnanýn kanadýna sürüp Kýrk parçaya böldüm ben
Seni ilk kez gördüðüm o yol çatýna sevdamý býrakýrken Farkýnda deðildim sendeleyerek düþen hayallerimin Uzak denizlerin maviliklerine küs gözlerim, Ve ýlýman iklimlerde üþüyen þiirlerim vardý Kavgalý bakýþlarýndan irkiliyorum Simsiyah kokusundan medet umduðum saçlarýna yemin olsun ki Kalbine son rötuþu göz yaþlarýmla yaptým asya Sen, bilmem kaçýncý uykunla kadeh tokuþturuyorken
Yaðmur tanelerinin mýzmýzlanmasýna eðme yüzünü Bahar tonunu her vakit yeþile çalmaz Aðlamak þaire ne kadar da yakýþýr gördün mü hiç ? Aþk, sancýlý zamanlarýn düþüðü deðildir asyam Bir serçe masumluðunun alnýndan öperken kanat imanýný
Ben, hüzünlerle helalleþip Yeniden gri renkli gökkuþaðýnýn soðuk koynuna sokuluyorum Buz mevsimlerine kanat çýrpan donmuþ umutlarým var Yeniden ýsýtarak diriltir misin beni ? Ve bir daha sever misin yüreklice ? Yazgýsý körelmiþ ketum yarasalara inat
Göç yolda düzelir asyam, Ayrýlýktan önce ki son çýkýþta bekliyorum seni
--- aras --------
Sosyal Medyada Paylaşın:
uytun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.