Ay ışığı altında gözlerinde birikmeye başlamıştı inciler Görmeyeyim diye göğsüme çektim yüzünü Saçlarının kokusu ilkbahar çiçeklerinin esansını hatırlattı Birkaç şey diyeyim avutayım istemiştim Lakin diyemedim Sadece sıkıca sarıldım Nefes almadan hem de Öyleki tek bir ruhu paylaşan iki beden gibiydik
Sosyal Medyada Paylaşın:
Can Emre Åiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.