Hep doðruyu sen bildin kabul etmedin selam Yazdýðým her satýrý kusur sayar gözlerin Bilmemek ayýp deðil anlamazsýn vesselam Kýr kalemi as beni belki doyar gözlerin.
Tebrik edip gönülden çaldýrmadýn zilleri Sevgine ulu orta dahil ettin elleri Tesellisi zor artýk açtýrmadýn gülleri Kýr kalemi as beni belki doyar gözlerin.
Bilirim alay eder sözlerinle döversin Emeðimi hor görüp yazdýðýma söversin Dost gibi görünüp de düþman gibi seversin Kýr kalemi as beni belki doyar gözlerin.
Kalbi kýrmak çok basit iflah olmazsýn gözüm Hatalarýmý görür bulurum elbet çözüm Rahat býrak yorulma elbet vardýr son sözüm Kýr kalemi as beni belki doyar gözlerin
Dur; ismimi zikredip ciðerinde soluma Sus; kirlettiðin yeter gerek var mý zulüme Býrak olduðum yerde çýkma sakýn yoluma Kýr kalemi as beni belki doyar gözlerin.
Öðrenmeye azmettim sen yorma ciðerini Düzeltilen her hece geçmez bir diðerini Gönüller hoþ olsaydý söylerdim deðerini Kýr kalemi as beni belki doyar gözlerin.
Ayvazým DENÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.