" YORGUNUM HAYATIN VURDUĞU DERTTEN/ GEÇMEZ ZANNETTİĞİM YILLAR TÜKENDİ "...NİZAMİ MERT...

TÜKENDÝ

Yorgunum hayatýn vurduðu dertten,
Geçmez zannettiðim yýllar tükendi.
Rabbim yaratmýþtýr her þeyi yoktan,
Bitmez zannettiðim yollar tükendi.

Aþk diye giyindim ateþten gömlek,
Çoktan unutulmuþ yürekten sevmek,
Öyle bir çile ki yaþarken ölmek,
Tutup kokladýðým güller tükendi.

Gömdüm yüreðime çok þeyleri ben,
Hiç vefa görmedim olan sevgimden,
Güneþin her sabah doðduðu yerden,
Sineme dokunan yeller tükendi.

Vefakâr yüreðim bekler eþini,
Çok özledim gözlerini kaþýný,
Aþkýn denizine vurdum baþýmý,
Gözümden çaðlayan seller tükendi.

Nizami her þeyin bir kararý var,
Ýnsanda olmalý namus ile ar,
Sevdim diyenlerden hep gördüm zarar,
Konuþmak istedim diller tükendi.

Nizami MERT

Sosyal Medyada Paylaşın: