Soylu Kalabalık Kentlere

kör sabahlar vurur alnýmdan
kör kurþunlardan beter
Melâl’in adýdýr keder
dokunmayýn yalnýz kentli yüreðine
o bir hüma kuþudur yeryüzünde
... ayaklarý yerde, baþý gökdelenlerde

uyanýk akþamlardan kalktý geldi.
yüreði gibi,
sevdaya hasretti elleri.

kimi zaman saðýr ve dilsiz,
izbe maceralar,
peþinde koþtu.
Melâl yüreði darda bir çocuktu.

çokça gidesi vardý kentlerden,
kalabalýk, yalnýz ve kirlenmiþ þehirlerden.
kör sabahlardan, uyanýk akþamlardan,
doyasýya yalnýzlýklar vardý her an.

Melâl bir gün baktý gökyüzüne,
daldý gitti kederiyle.
yaðmurlarla yýkýldý hayalleri,
gökkuþaðýyla silindi.

Melâl’in gözlerinde kaydý yýldýzlar,
her birine dilekler adadýlar.
kendisi yalnýz orta yerde,
sayýþtý yýldýzlar soluksuz sesinde.

Melâl kör sabahlar ve uyanýk akþamlar gibi
her gün biraz daha tükendi
gökdelenleri aþtý hayalleri
en sonunda soylu kente yenildi...ykpkrs
Sosyal Medyada Paylaşın: