GÖÇMEN KUŞLARI GİBİ

Hani hep hayalini kurardýk ya,
Penbe pancurlu,göl kýyýsýnda bir ev
Bahçesinde koþacaktý bebeler,
Bazý þeyleri bulmuþtuk oysa,



Çatýsýnda kuþlar cikir, cikirdiyor,
Üstelik Ýstanbul gibi bir yerde,
Çekmece gölü de beþ metre,

Kocaman bir bahçe de, kýrk çeþit yemiþ
Baban bile böyle ekmemiþ,
Ekmeðin ayaðýna da gelmiþ,


Senin burnun hiç inmemiþ,
Tüt tür ! cigaranýn dumanýný

Beðenmedin bir koca ana mý,
Beðenmedin göl deki manzarýyý
Beðenmedin kaldýðýmýz barakayý,

Bir göçmen kuþu oldun bire,
Acýmadýn býrak beni, kendine bile,



Yanýnda ben varým sen de baþka fikir,
Kaç kere zamansýz uçtun gurbet eline,

Amansýz söndürdün hep loþ ýþýklarýmý
Sonunda kurtulduðunu sandýn, gitmekle
Düþünmedin zamanýn acýmasýzlýðýný,
Kanatlarýnýn yorulacaðýný ,

Gagasý sarý minik yavrularý,
Bozdun hep bozdun, aþinayý,

Sahi sen neyi sevmiþtin kele.
Gurur yapma dorðuyu söyle bir kere

Ne sen, ne de inatlarýn kazandý,
Zaman geldi geçti bir kere.
Bende uçtum dönmem zor o yere,

Sosyal Medyada Paylaşın: