karbon
V A K İ T
karbon

V A K İ T


susma vakti geldiğinde;

konuşma sırasını bekleyenleri dinlerdik sessizce,
bazen,,gözlerin konuşurdu,
bazen de kalbinin atışına eşlik ederdi kalbim,

susma vakti geldiğinde;

etekleri tutuşurdu ayrılığın,
ve benn,,
bensizliği boğardım şehvetinde,,

bazen sessizce,,
bazen de duvarlarda yankılanan kesik iniltilerde can verirdi ayrılık,,

susma vakti geldiğinde,,

GELİVER yine,,

18 ocak 13,19

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.