SENSİZLİK ÇENTİKLERİ
son dem bu
akþam gurubundan ellerime düþen
bir seyr-i hüzün suskunluðu
içimin þehrinde ayak izleri
tuzdan gölgeleri þekillendiriyor
vur, parçalansýn bu yürek
nasýl olurda sensiz atmayý öðrenir
nihavend’de boynu bükük güller açtýran
iþte mevsim sensizlik
tek bir gülüþümde sen yoksun
tek bir sözümde eksik deðilken
zaman hançerini hep o ayný yaraya sallarken
rüzgar hep sol yanýmý üþütürken
hangi çið gerçeði çiðneyip dururum ben
gözyaþým bir civa, içime akýyor durmadan
içime oturuyor büsbütün sensizlik
senin söylediðin bir þarkýyý terkediyorum
örümden, hergün eksiksiz
önce sözlerini unutuyorum
sonra melodisi siliniyor yavaþça
parça parça kayboluyoruz
ben, düþlerim ve içimdeki sen
sonsuz sensizlik çentiklerinde
ALÝ RIFAT ARKU
18/01/2013
ÝSTANBUL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.