ALDANMIŞIM BEN
Uzaktan merhaba dost deyenlere,
Sanmýþým eyvah ta aldanmýþým ben,
Bir kere yedirip bin yeyenlere,
Kanmýþým eyvah ta aldanmýþým ben.
Her yüze güleni dost sanmýþým da,
Kim ne derse ona hep kanmýþým da,
Gecenin ayazý bak donmuþum da,
Yanmýþým eyvah ta aldanmýþým ben.
Leþ kargasý kondu bu gün aþýma,
Avareler toplanýr oldu baþýma,
Bu olanlar gitmez þimdi hoþuma,
Sýnmýþým eyvah ta aldanmýþým ben.
Haki ki dostumu bulamýyorum,
Bir ayarda bir gün kalamýyorum,
Niçin tanrým mutlu olamýyorum,
Sönmüþüm eyvah ta aldanmýþým ben.
Yaz günü içimde yaðýyor karlar,
Hüzün yaðmurunda yüreðim harlar,
Düþmanlarým gelir üstüme arlar,
Dönmüþüm eyvah ta aldanmýþým ben.
Zeki’m sen sarýlma böyle yoldaþa,
Bu devirde güven olmaz gardaþa,
Her sýrrý söylersin hep arkadaþa,
Sinmiþim eyvah ta aldanmýþým ben...
OZAN ZEKÝ TUNÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.