Biliyor musunuz,
Bizim hiç oyuncaðýmýz olmadý.
Öyle, parayla satýn alýnan !
Karpuz kabuðundan araba yapardýk,
Günebakan dalýndan at.
Binerdik üstüne,
Tepemize binen yokluða inat !
Öylesine gerçektiler ki…
Hala kulaklarýmýzdadýr,
Eksoz ve kiþneme sesleri.
Bir de,
Yüzlerindeki alaylý gülümsemelerle
Bize bakan kalburüstü çocuklarýn
Çikolata kokan nefesleri…
…
Tatlýsu çocuðuyduk biz !
Denizimizde olmadý ý ý ý ý,
Güneþ kremimizde.
Yanýktýr bu yüzden
Sýrtýmýz da,
Sesimiz de,
Yüreðimiz de…
Derelerimiz vardý bizim.
Ýçinde ördekler yüzerken salýnan.
Yatýk söðüt aðaçlarýnýn,
Üzerine çýkýp atlayarak,
Dibine ancak öyle dalýnan.
Su kaçtýðýnda genzimize,
Öksürmeden yuttuðumuz,
Asýrlýk çýnarlarýnýn altýnda,
Þýrýltýsýyla,
Hayallerimiz uyuttuðumuz !...
…
Aydýnlýktý gökyüzümüz.
Sanayi artýðý deðildi bulutlarýmýz.
Mahallemizin üstünü,
Hiçbir zaman duman kaplamazdý.
Ejderha aðýzlý bacalar,
Pis nefesini,
Þimdiki gibi,
Böðrümüze saplamazdý.
Sadece,
Yaðmurdan sonra sis basardý ara sýra.
O da bahar aylarýnda.
Kýþýn
Bambaþkaydý tadý.
Ocak baþýnda kavrulan kestanelerin de,
Ýsli çaydanlýkta demlenen çaylarýn da…
Göze mi gelmiþtik ?
Nazar mý deðmiþti ?
Ne olmuþsa olmuþtu.
Bir gün ikindi vakti okul dönüþü,
Evimizin önünde
Anlamsýz bir kalabalýk karþýlamýþtý bizi…
Sevimsiz ve de büyük.
Sonuç alamadan
Direnç ve çabamýzdan
Ýlk ve son kez omuzlar üzerine kaldýrýp
Helal ederek olmayan haklarýný
Ayýrmýþtý bizi o kalabalýk.
Þehri,
Bir kez askerdeyken gören
Cefakar babamýzdan.
Yerine
Bir ev içi feryat
Yarým kazan sýcak su
Ve omuzlar dolusu yük býrakarak !...
O babam ki;
Vatana sadakatini
Çoktan ispatlamýþtý
Askerdeyken bir gözünü alan mermiyi
Madalya niyetine
Daima göðsüne takarak !...
…
O gün bu gündür kalabalýklarý hiç sevmem !
Ýlk þiirimi kendisi için yazdýðým babamýn
Ölümünün ertesi gününü hatýrlatýr bana…
Engel olamam
Boðazýmda düðümlenen hýçkýrýða
Çünkü
O gün býraktýrmýþlardý bana okulu
Dayýlanmama raðmen
Dayýlarým…
“Bir ders vermek lazým bu kýçýkýrýða”
Diyerek…
Ve elim
Ýlk o gün yapýþmýþtý kara sabana.
Sürdüðüm her karýþ topraða
Duygularýmý ekerek
Göz yaþlarýmla sulayýp
Üstüne sürgü çekerek
Þiir olup yeþermelerini bekledim yýllarca…
Ellerim koynumda
Baþ uçlarýna çökerek !...
…
Ýþte bu yüzden
Ben ve benim gibilerin
Yani bizlerin
Büyüttüðü þiirler
Stüdyolarda deðil
Hislerine tercüman olduðumuz
Yüreklerde ses bulur
Paylaþtýðýmýz dertleri
Demlenirken gecenin zifir karanlýðýnda
Düþer dillerine mýsralarýmýz
Adeta
Kayan bir yýldýz olur…
Onuncuköylü
Ýsmail SIKICIKOÐLU
Savaþtepe/Balýkesir
K.S
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.