hüzün gönlümde mayalanan bir derya ise; güneþin rengindede buðulanýr; daðýldýkça çoðalýr aykýrýlýk... ayrýlýk, aykýrý duruþun olmazsa olmazýsýysa; önce tutup sonra býrakmak gerek san’ý..! sonrasý, haketmeyenin göçü uzaða..
kalanýn deli feryadý ne düne, ne dünden önceye gelende bir ayna, gidende. kýrýk þimdi, çeki düzen vermiyorum artýk kendime herkesin haketmeyeni gibi; tüm haketmeyenlerimde aklýmýn ve düþümün çok ötesinde
ikiye bölünmüþ ay; karanlýk ve soðuk gece þimdi yansýmýyor hiç bir aslýn gölgesi.. kendi yokun gölgeside yitmiþ, yine yeniden hüznün makamý kalmýþ geriye...
Sosyal Medyada Paylaşın:
milat Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.