Siyah beyaz resimde canlandý anýlarým Geçmiþime dalýnca yok oldu sanýlarým Acý, tatlý karmaþýk; duyguda tanýlarým Þimdi hayatta deðil onca insan da candý
Mazide kalan resim beni benden alýyor Yaþlý gözlerim benim bir bakýp bir dalýyor Ne kadar bakarsan bak geriye ben kalýyor Yine de bencil benlik azcýk gençliðe kandý
Ne de çabuk geçtiniz, caným güzelim yýllar? Canlar alýp göçtünüz kalmadý bizde haller Ana, babamýz nerde; þimdi sanki hayaller Durmadan can yakýyor, felek bizi ne sandý?
Avutma deli gönül, dünyanýn insafý yok Kanarým yine sana benden bil ki safý yok Zaman ezip geçiyor hiçbir cana affý yok Bu gaflet uykusundan cümle âlem uyandý
Ecel gelecek cana hele dön geçmiþe bak Ne ekmiþsen burada onu edeceksin hak Ýster resmini sakla, ister kibrit çakýp yak Bir gün derler sen için Azrail aþa bandý
17.01.2013 // Numan AKKOYUNLU
Sosyal Medyada Paylaşın:
Numan Akkoyunlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.