Sabrýmýn sýnýrlarý bombalanýrken Ben gür yapraklý çiçekler daðýtýyorum. Cenabet hayatýn cünüp insanlarýyýz; Hatalarýmýz hep baþkalarýnýn kanýyla yýkanmadý mý zaten... VE biliyorum. Bu savaþ bittiðinde Kan aðlayan gözyaþlarýyla yýkanacak bedenlerimiz; Kimyasal aþklardan yüreði yananlar, Yüreksizlikten yarý yolda kalanlar olacak. Anlaþtýklarým da Kaybettiklerim de olacak. Yüzünü güldürdüklerim, Arkamdan sövdürdüklerim de ... Sosyal Medyada Paylaşın:
TODD Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.