Gökyüzünün Utangaç Maviliği
Nasýlda zavallý güvercin kanatlý
Ürkek adýmlarýný atarken
Serçe kadar hafif serçe kadar hareketli yüreði
Sanki dýþarýya fýrlayýp patlatacak gözlerini
Oysa
Senelerdir emek verdiði bu fakirhaneye
Son kez
Girecekti bugün
Ve
Son kez bakacaktý ihanetin raks ettiði duvarlara
Gökyüzünün utangaç maviliði
Bir daha güneþ ýþýklarýnda yansýmayacaktý odalara
Ayaklarýnýn altýndaki
Kavak aðacýndan yapýlma zemin döþemeleri
Dudaklarýndan süzülürken son cümlenin damlacýklarý
Bir daha gýcýrdamayacaktý
Belki de
Bundan sonra hiç ama hiç aðlamayacak
Gözlerindeki son damlalara elveda diyecekti
Susacaktý kadýn
Beline kadar uzattýðý
Siyah saçlarýný kemik tarakla tarayýp
Yüreðine sapladýðý hançerle boynunun üzerinden keserken
Belki de hiç konuþmayacaktý bir daha
Suskularýný geçmiþine mezar yapýp
Son bir kez daha bakacaktý
Akþamýn hüznü çökerken benliðine
Hayatýnýn üzerine
Kaç çam kozalaðý düþer bundan sonra
Bilinmez ama
Acý ve acýmasýz vaktin yaðmurlarý
Genç
Fakat zamana yaþlý
Bedeninin üstüne çoktan düþmüþ
O
Son müzik çýnlýyordu kulaðýnda
Dönülmez akþamýn ufkundayým vakit çok geç
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nurettin AKSOYLU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.