ÇOK ZOR

Yaþantýmdan geriye kalan,Hiç bir þey ama hiç bir þey...
Kalmasýn ben de;senle ilgili...
Canýmýn yanmasý,acýlarým ve ihanetlerinin en aðýrý olan YALANIN....
Düþünmek bile yüreðimi yakýyor...
Oysa ki;isterdim mutluluðumu,sevgimin sonsuzluðunu,
Yazabilmeyi þu satýrlara...
Sana olan tutkumun nasýl aþkla birleþtiðini,
Ve SENÝ SEVÝYORUM derken utangaçlýðýmý...
Ama þimdi nefretten baþka hiç bir þey yok aklýmda...
Hele vurduðun en son darbe.....Bu sevdaya çok yazýk etti....
Sen yakýþtýrdýn mý?Bana çok aðýr geldi!....
Þimdi bunlarý onarmaktayým,sevdama yama yaparak...
Ama ne kadar da kapatmaya kalksam da yine de kapanmýyor,
Açýk kalan yer kanýyor...
Ben hala seni düþünürken nefretle de olsa
Sen nasýl rahatsýn baþka kollar da...
Oysa ki girerken yaþantýma gül demetiyle girmiþtin,
Ama çýkarken dikenlerini öyle batýrdýn ki!...
Yazýk ettin hem de çok yazýk...
Ve ben her gözyaþýmda bin aðýt,
Her sevdalý görüþüm de bir vuslat çekerken...
Yine de seni sevdiðime piþman deðilim ve kýzðýnlýðým kendime,
Ýþte bunu kabullenmem çok zor olsa da
DÝNLETEMÝYORUM BU DELÝ YÜREÐE....
YAZAN TUANA ÇELÝK.....
Sosyal Medyada Paylaşın: