ne çorbada aþ oldun nede tuz kattýn,,, hayatýma öyle hal tavýrlar kattýn ki ne aþk kaldý nede verdiðin söz esti bir yel ben yol aldým kahra sen yaban ellere ... elin koynundan gelen selamý neyliyem,
hergün dilin de ferman oldum aðýta yazdýn beni boyun büktüm bir pula muhtaç sandýn güldün oynadýn ellere oyuncak yaptýn beni gýrgýr geçen sevalýnýn neyine güveneyim
aylar günleri kovaladý ömür geldi geçti kapýnda harman oldum savurdun beni taþdan taþa çaldýn toz gibi daðýttýn gözlerim bulut gibi yaðadýktan sonra gülen gözleri neylim
uzaktan duydum ki hal hatýrýmý sorarmýþ yüzümü benzimi saçýmý ararmýþ, iþ iþten geçtikten sonra dizlerim elinken saçýma aklar düþtükten sonra saçýma deðen parmaðý hal hatýr soran yari neyleyim
irfan KÖKTEN
Sosyal Medyada Paylaşın:
GÖKKUŞAĞI55 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.