Yanýnca baharlar ölüm soluyorum Ne zaman ad konsa An bile ödenir olmuþ Dakikalar sonrasý olup saat durmadan konuþmuþ
Þimdi elimde yalnýzlýk korkusu Ve bir garip soðukluk Ayaðým yanmýþ sanki Bassam olmuyor yürürken saðlam durmuyor Bilmiyorum Belki de bu yaþam bana böyle yakýþýyor
Her defasýnda söksem baharý dalýndan Kýþ oluyorum Kara düþüyor her þey Kar iz gibi kalýyor günün sonunda Ýçimden savruluyor kül kül varlýk Ne zaman bir kuþ vursam Kanadým kýrýlýyor Ya da ne zaman sen gitsen bunlar oluyor
Bilmiyorum iþte Dönüp gene bir taraftan bahar oluyorum Aþk olurcasýna Ve yanýyorum Pul pul kýzarýrcasýna Peygamber geliyor aklýma Küllerinin balýk oluþu Saniye vuruyor gözlerim Üç kere Sonra durup Ölüm soluyorum, sormadan halimi susuyorum yine
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sazende DEMİR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.