MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Gidiyorum Gitmegillere
kafiye34

Gidiyorum Gitmegillere




hayrettin taylan



sevginin sayfasý güneþte, ulaþýlmazlýðýmýn bahtý karanlýðýnda
böyle mecnunluk çiftçisiyim sevi dünyanda
yüreðinde baþlardý ýþýltýlar, gölgesiz umutlar, saklambaç keder
metaforlarýn metafizik þevkinde dillenirdi sensizlik
yar’yüzüne düþ’en göktaþý / yaralardý aþkýmý
bilinmez demlerin adsýz bülbülüydüm
oysa jeolojik zamanlarýmýn aþk talihisin
sevda kýtam henüz yeni, henüz kabuðuna yara’lýk
içsel depremlerim bu yüzden, yarkabuðum bu yüzden çatlak
2..
anlamsýzlýðýn anlamý seninle baþlardý þiirlerimde
aldanýþýn mýsralarýnda karasal bir iklim gibi i mgelerimdeydin
bekleyiþin mevsimi uzadýkça anlamsýzlýða kanardý yüreðim
seviliþin göðünde yýldýzlarýn kayboldukça yanarým
bir filmin sonu gibi, bir sonun rolündeyim
ürkek penguenin istanbul yüreði gibi durma kutbumda
zýtlýðýn mýknatýsý gibi çekme soðuklarý sevdama
bir martýnýn teleðinde vuslatýn angýsý
uçuyor aþk
varsýl yüreðinde kalýyor umutlarýmýn aynasý
bir günleri tarýyor, bir günlerin

3…
eriþemediklerimin son sözü akýyor ilk bakýþýna
dipsiz kuyularýn yusuf’u olup kendimle kalýyor sevdan
üçgenli sözcüklerin açýlarýnda tanýmsýzlýðýný eriten heveslerin alisiyim
seninle anlamlaþan anlarýn tanýmsýz duyularýnda yüzüyor nefsim
sayýsýz açlýklarým artýyordu içimdeki çocuðum yüreðinde
benli kayýplarýn kopyasýnda artýyordu bilemediklerin
dil ile gül arasýnda batýyordu aþk
tanýmsýzlýðýn uçsuz bucaðýna hakim oluyordu umudum
yeniden kavuþmanýn hücresine taþýnýyordu hicretim
bu yüzden seni beklemekti aþk

4…
yalnýzlýðýmý yalýnç ruhunla tanýþtýrdý veballer
sensizliðin ödünç sevgisinde uyanýþý tanýsýn diye
içimdeki sevda gülünü suluyor damlalar
bütün yaþadýklarýmý ýslatýyorlar
üleþtirilmiþ ünlemlerle vicdanýmý tümlüyordu her þeyin
gizi, öze tanýþtýrmanýn kurumuþ sonrasýzlýðýndaydý uyanýþým
eðitilmiþ aþýrýlýklarýn aþýndýrýlmýþ kumsalýydýn
sevdirilmiþ bilinçlerin taratýlmýþ tanelerindeydim
bekletilmiþ istemlerin sahilindeydin umarsýzca
uðrumun son dersini sahilinde güneþlenerek veriyordu azmim
çaðrýmýn son sesini son sözünde eriterek çalýyordum aba telimi
aþkýmýn ilk nefesini, nefsinde besleyerek gidiyordum kendimden
gidiyordum gitmelere….




Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.