TAŞ YÜREKLİ

Efor testine tuttu bizi hayat
Taþ yürekli buzlu elleriyle
her koþan ayak
tökezledi düþtü yere bir zaman.

Kayan bir yýldýz yakaladým avuçlarým la
tutamadan elimde yaktý haþladý tenimi
Göz albümümde kaldý hayalleri.

Bazen
Hiç çekilmez olurdu dilleri
Gam yok keder yok yaþamak isterdi
Ýki sahte surata kolayca tebessüm edip
Mutluyum zannetmenin hesabýna girerdi.

Olmayacak duaya amin dediðimden beri
Yaþýyordum þeklen
Bir tarafýmda bana acýmasýz davranan hayat
bir tarafýmda sevdiðim kadýn.

Beni büyütürken sevda beþiðinde
Birden küçümsendiðim , asýk surat,
Yaramaz çoçuk gibi kendimi hissettiðim
bir girdabýn etrafýný turladýðýmý farkettim.


Kaslarý erimiþ, dil kaslarý geliþmiþ,
Düþünceler hala çocuk
Baðlanmamam gereken bir yýldýza verdiðim son öpücük.
Koparýp ipimi deli bir poyraza
gömdüm seni umutlarýma
Bana verdiðin ne varsa býrakýp ta
Kaybolup aktým, uzaklara
Yalan sevdalarý, taþ yüreklere býraktým.


YAKUP ÞAHÝN

Sosyal Medyada Paylaşın: