Sessizce ağladım
Bir kuru selam gelse uðruna can veririm
Ölmeden ölümüme sessizce aðladým ben
Yeter ki sen mutlu ol yola caný sererim
Ölmeden ölümüme sessizce aðladým ben
Garip gönlüm yýkýldý ayrýlýðý isterken
Sensizliðin acýsý yüreðimi yakarken
Tutuklu bu yüreðim gözlerine esirken
Ölmeden ölümüme sessizce aðladým ben
Engeller var diyerek hasret mi býraka/can
Kavrulan yüreðimi tamunda mý yaka/can
Gözümde kurumuþ son damlayý mý sýka/can
Ölmeden ölümüme sessizce aðladým ben
Hayalin yetmiyor ki arar ýslak gözlerim
Alev alev yanýyor dilimdeki sözlerim
Çok görme þu garibe sevdiðimi özlerim
Ölmeden ölümüme sessizce aðladým ben
Sanma ki sessiz kalýp peþin sýra bakarým
Yüreðine sel olup çaðlar çaðlar akarým
Bu sevdanýn uðruna dünyalarý yakarým
Ölmeden ölümüme sessizce aðladým ben
Gel vuslat eþiðinden içeriye girelim
Dinle bu Fizani’yi gülþen de gül derelim
Ecelimiz gelmeden aþka fýrsat verelim
Ölmeden ölümüme sessizce aðladým ben
Ýsmail Koca (Fizani)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.