Gel aşk-ı yar eylediğim
Gel ‘ben’ bildiðim…
Zaman sensizlik…
Saat; yalnýzlýðý ‘sen’ geçiyor…
Her hecesi ‘sen’ kokan özlemler biriktiriyorum içimde…
Ve gözlerime sýðýnmýþ, yüreðimde saklanmýþ sessizliðin…
Yalnýzlýk deðil çýðlýðým, yokluðun sebebim…
Oysa ben, varlýðýnýn sesiyim…
Yokluðunun hüznüyüm…
Ve sana adanmýþ özlemlerin en kuytusuyum…
Ah bu uzaklar…
Sana beni, bana seni uzak eyleyen yollar…
Tükenmiyor bu yokluklar…
Ben ki,
Yanýndayken bile sana özlem dolu…
Yüreðine tutsaðým…
Gel ‘aþk-ý yar’ eylediðim…
Sensizliðe alýþmak yerine sen’li zamanda kaybolmayý istiyorum…
Þimdiki zamana uyarlamak istiyorum ‘seni’…
Ve özlemin, varlýðýnda anlam olsun istiyorum...
Seni yaþayan benliðime…
Ve þimdi...
Zaman sensizlik…
Saat; yalnýzlýðý ‘sen’ geçiyor…
Lakin,
Yüreðine uzak düþen yüreðim seni yazýyor zamana…
Zaman ki sensiz bir asýr, seninle bir an ‘bana’…
Ve ben yine...
Özledim, çok özledim…
Gel ömrüme ‘þans’ dediðim…
..........
Ömer Faruk Gözoðlu
Gece saatin üçü ve þansýzlýðým 7 EYLÜL 2008 sensizliðin ertesinde düþen þiir
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ömer Faruk Gözoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.